Liefde.
Liefde.
Je ziet de liefde
veel passeren
steeds zoekend naar een vol patroon
het willen , snakken
naar voldoening
wanhoop klinkt op in teed’re toon.
’t Voornaamste ingrédiënt
van ’t leven
in het verkrijgen, ook in de gift.
Wie liefde biedt
zal ’t ook ontvangen
dat staat de eeuwen door gegrift.
Je cijfert weg
je IK formule
doch je ontvangt in honderdvoud.
De paradox van
die geheim’nis
is de reflectie tot behoud.
Liefde straalt uit
tot een verwarming
die ’t koude weg drukt in haar macht
een orchidee van
tere eenvoud
doch eindeloos in fleur en kracht.
th
Reacties op dit gedicht
| Willem B. Tijssen: | Vrijdag, oktober 30, 2015 02:25 |
| Liefde in zachtheid dat licht uitstraalt. mooi. |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, oktober 29, 2015 10:46 |
| Schitterend hoe jij hier de liefde beschrijft Teun, nog voel ik die warmte van weleer. Dit gedicht verdient een gouden lijst en fijn om te lezen . Zonnige groeten . Anneke |
|
| karinvangelder: | Donderdag, oktober 29, 2015 10:46 |
| prachtig Teun en zo waar ! liefde is 'houden van elkaar ' lieve groet x Karin |
|
| Mamke: | Donderdag, oktober 29, 2015 09:31 |
| Zou het graag nog eens meemaken... | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||