Opkomst
Mijn gesloten ogen isoleert haar
zo houd ik haar gezicht anoniem
tot het voelen van haar warme adem
raakt haar zachte lippen mijn illusie.
Alleen haar zachte vriendelijke stem
laat mijn verhaal schitteren via een dia
de kenmerken glanzen op melodie
met accenten door een dragende aria.
De waarheid ligt in het midden
het lichtpunt voor onze toekomst
de kern die bruist en kan berusten
bij het stralen tijdens zonsopkomst.
zo houd ik haar gezicht anoniem
tot het voelen van haar warme adem
raakt haar zachte lippen mijn illusie.
Alleen haar zachte vriendelijke stem
laat mijn verhaal schitteren via een dia
de kenmerken glanzen op melodie
met accenten door een dragende aria.
De waarheid ligt in het midden
het lichtpunt voor onze toekomst
de kern die bruist en kan berusten
bij het stralen tijdens zonsopkomst.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||