Wachters
Zullen we eenmaal als bomen zijn
wachters nu de avond over ons valt
omhulsels worden we voor het grote
benevelde stilte, armen reiken
nog in weerloze omhelzingen
In het niets als schaduwen zijn
trillen in lente, huiveren als nacht
wil overstromen, geworteld breken we
uit eenzaamheid, wachters van geruis
gedachten, stemmen der aarde
Zijn we als bomen, het onthaal
een luisteren naar de gepijnigde
afgewende in stuurloze dromen
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Maandag, januari 14, 2019 02:08 |
| Met wortels in aarde vergroeid blijft dit zo mooi. Ons de loef steken. Onder de duim en wijsvinger uitsteken blijft ongeluk rijkelijk graven. | |
| september: | Zondag, december 06, 2015 14:59 |
| bedankt voor de fijne reacties Gedichtenlady en Hans Winter. De reacties ook die als een gedicht stemmen tot nadenken wat ik zeer waardeer. Liefs | |
| Hans Winter: | Zaterdag, december 05, 2015 23:28 |
| en de boom werd de wachter vanwaar de vogelzang de kale aarde reeds verzachte, mij verzoende met de wilde wind, 't lieve leven alzo bewogen zijn ziel aanzei. groetje, hans |
|
| gedichtenlady: | Zondag, november 01, 2015 23:11 |
| We kunnen altijd proberen in ons hoofd een boom te zijn en kijken wat dat met ons kan doen Mooi gedicht. Groetjes Raissa |
|
| september: | Zaterdag, oktober 31, 2015 14:17 |
| Dank jullie hartelijk voor de fijne persoonlijke reacties en waardering. Heel lief. x | |
| Connection: | Vrijdag, oktober 30, 2015 21:54 |
| Knappe mystiek krijg er stilletjes de kriebels van, een fijn gevederd dicht x Roger |
|
| Pbouwknegt : | Vrijdag, oktober 30, 2015 20:11 |
| Je woorden zijn als bomen. Ze geven schaduw in het niets. Blijf er graag even schuilen | |
| *..stik..*: | Vrijdag, oktober 30, 2015 19:59 |
| Ik word er stil van. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, oktober 30, 2015 13:17 |
| heel erg mooi hoor | |
| windwhisper: | Vrijdag, oktober 30, 2015 10:40 |
| ja ik zou wel een boom willen worden, niet droef maar toch een treurwilg en dan me weerspiegelen in het water en genieten van wat er al groeit en bloeit en er eeuwenlang staan en zijn | |
| karinvangelder: | Vrijdag, oktober 30, 2015 10:14 |
| prachtig lieve September ! liefs van mij x Karin |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 30, 2015 07:17 |
| De natuur is één groot mysterie, jij weet dat hier prachtig te verwoorden in poëtische zinnen zo mooi om te lezen in benevelde stiltes. Weer een bijzonder gedicht September om bij herhaling te lezen om het mystieke te begrijpen. Fijne dag en lieve groet . Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||