Beste vrienden en familie,
sorry dat ik er niet bij kan zijn.
Maar weet dat ik van uit de hemel op jullie neer kijk. Ook al ben ik nu tot as geworden, Het is maar het omhulsel dat ze verbrand hebben. Ik wil geen plaats op de aarde omdat de mensen, toch maar één keer per jaar komen, om me te bezoeken. De genen die van me echt houden zullen mijn naam en beeltenis in hun hart dragen.
Denk nu niet dat ik dit gewild heb. Neen, het leven dat ik heb gehad was goed, vol spanning en tevredenheid. Alleen dat er af en toe een klink in de kabel zat. Maar ja waar niet.
Niemand begrijpt het dat ik mezelf uit mijn lijden wou doen. Wel ik zal het jullie vertellen. Ik ben het beu, om hier te zijn en wil iets nieuws verkennen. Mijn beslissing is wel drastisch maar ik sta er achter. Een oude boom ga je ook niet verplanten.
Weer eens iets nieuws ontdekken is voor mij zinloos. Ik heb al de facetten van het leven gezien. En alleen voor de mensen die hier zijn wil ik me verontschuldigen, voor het leed en verdriet dat ik hun heb gegeven.

DE ONBEKENDE LEVENSGENIETER