Oma
Mijn ogen hebben verdriet, mijn hart heeft pijn.
Er is niemand die dat ziet, ik mis armen om mij
heen geslagen, die gene die dat deed zonder
vragen is er niet meer.
Elke keer als ik maar aan u denk krijg ik het
spontaan koud, in gedachten zal u dan naast
mij staan en zal zeggen dat je van mij houd.
Oma, ik mis u nog elke dag, kijken naar u foto
zorgt voor een traan en een lach en dat mag,
daarom laat ik hem ook gaan.
En met die lach denk ik terug aan al die vele
mooie herinneringen die voor altijd op mijn
netvlies zouden staan.