Solex
Achter op een Solex
lijkt het leed van
de wereld nog heel
klein. Breekbaar als
over eieren gaat een
kinderschoen over
een lijn.
Geborgenheid geurt een
regenjas die ook de
bestuurder moet zijn;
van een Solex die soms
sputtert als de eieren
op een kinderpad nog
breekbaar zijn.
Zo'n Solex heeft een
eitje die het kind
vol vervult; kent in
tweetakt en technisch
kunnen de eenvoud die
het kinderleven verguld.
lijkt het leed van
de wereld nog heel
klein. Breekbaar als
over eieren gaat een
kinderschoen over
een lijn.
Geborgenheid geurt een
regenjas die ook de
bestuurder moet zijn;
van een Solex die soms
sputtert als de eieren
op een kinderpad nog
breekbaar zijn.
Zo'n Solex heeft een
eitje die het kind
vol vervult; kent in
tweetakt en technisch
kunnen de eenvoud die
het kinderleven verguld.
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Woensdag, november 04, 2015 16:59 |
| nou ineens zag ik mezelf weer in een poging achterop te springen, ik was zo enthousiast en door het dolle heen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2015 | ||
| Thema's: | ||