Ergens
Ergens
moet je zijn
ergens
waar de eerste stralen
van het zonlicht
door de opgetrokken nevel
van jouw ongerijmdheid
dwalen
ergens
moet je zijn
ergens
in de sterren
ergens waar je
liefde
passie
als een
zomerzoete inval
de grenzen van
mijn dromen evenaren
alsjeblieft
zeg me je naam
laat het leven
gebakerd door
je letters gaan
leg je fluisterdicht
in de armen
van mijn hoop
en laat
ons samen
de einder
van de toekomst
vatten
waar ik nu
in stilte
langs die onbegrepen
letters van jouw naam
nog loop
-
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, november 08, 2015 22:51 |
| Prachtig gedicht John. Eentje om heel langzaam te lezen. Zo voelbaar en mooi geschreven. Liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, november 08, 2015 20:08 |
| wat mooi!! | |
| Klaes: | Zondag, november 08, 2015 17:39 |
| hunkerend mooi | |
| Anneke Bakker: | Zondag, november 08, 2015 17:37 |
| Heel stilletjes gelezen John,een intens gemis moet je voelen om zó liefdevol te kunnen schrijven. Blijf jouw hoop houden John want hoop doet leven. Zeer mooi onder woorden gebracht. Warme groet en mooie avond. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2015 | ||
| Thema's: | ||