het moeilijkste deel
de mens in mij is moe geworden
want hij heeft redenen te over:
luiheid, ziekte, liefde, crisis
- al gaat dat niemand wat aan
samen met hem leg ik me neer
- TV uit en de buren weg-
het bed is goed, rust is goed
want ik voel mij bejaard
ik zou kunnen sterven
misschien zelfs leven
ondanks wat ik meemaak
- al gaat dat niemand wat aan
hij rekt en strekt zich in mijn lijf
zoals in een dierenhuid: gejaagd
neergelegd, geliefd en wat dan komt
is beslist het moeilijkste deel
mijn zijn, mijn slaap, mijn verval
sunset 09-11-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, november 10, 2015 23:01 |
WitteFee, Met graagte jouw ontvangen reactie gelezen. Lieve genegen groet en heel vredige dinsdagavond, |
|
| WitteFee: | Dinsdag, november 10, 2015 16:39 |
| Prachtig verwoord. Al jouw gedichten raken een gevoelige snaar in mij. Herkenning. Dank je wel! |
|
| sunset: | Dinsdag, november 10, 2015 13:06 |
| Pbouwknegt, Connection, Dank jullie wel voor het lezen en reageren en een heel vredige dinsdagnamiddag verder. Warme vriendschappelijke groet, PS: Ouder worden / zijn is niet het ergste; het zich soms stokoud voelen dát is pas erg. |
|
| Connection: | Dinsdag, november 10, 2015 00:30 |
| sunset het beste toegewenst kracht van omhoog wat nederhalen en weer wat op verhalen sterkte toegewenst sunset een beetje schrikkend gedicht maar mooi Groeten, Roger |
|
| Pbouwknegt : | Maandag, november 09, 2015 20:46 |
| Misschien zelfs leven naar ik hoop. Er klinkt toch een half vol glas door | |
| sunset: | Maandag, november 09, 2015 20:29 |
teun hoek, Dank je wel voor je lezen en opbeurend reageren en nog een heel liefdevolle maandagavond. Warme genegen vriendschapgroet, |
|
| teun hoek: | Maandag, november 09, 2015 19:24 |
| een moeilijke tijd naar ik begrijp , heel veel sterkte , doe je naam eer aan....sunset h. gr. th |
|
