Mijn vriend de wind
zoekende ogen
kijken
naar voeten
die nog niet weten
welke weg
nu
te bewandelen
eenmaal de juiste koers
uitgezet
gaan de schouders er onder
de wind
wandelt
mee
zacht fluisterend
streelt door warrige haren
droogt
menig traantje
maar geeft toch
een stevig steuntje
in de rug
ik red het wel
fluister ik terug
en
bal mijn vuisten
Reacties op dit gedicht
| Connection: | Donderdag, november 12, 2015 00:38 |
| ik gun jou de warme winterwind en een warme kus op jouw wangen Jij bent toch immers een echte feeler x Roger |
|
| noa74: | Woensdag, november 11, 2015 20:14 |
| Sterkte, het gaat je lukken! | |
| teun hoek: | Woensdag, november 11, 2015 17:49 |
| die inzet is bij voorbaat overwinnend. h. gr. teun |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, november 11, 2015 11:08 |
| een fijn poitief schrijven | |
| Mamke: | Woensdag, november 11, 2015 08:55 |
| Moedig positief gedicht! | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 11, 2015 08:19 |
| Wat heftig Cobie, dat de wind je de juiste weg in mag fluisteren. Ik wens je sterkte en alle goeds en veel liefs. Anneke |
|
| wil melker: | Woensdag, november 11, 2015 06:40 |
| Cobie.. ik lees het nu.. had dus een vooruitziende blik.. geniet de herfst.. Liefs, wil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2015 | ||
| Thema's: | ||