Langzaam
drijf ik terug
weg, van alle klippen
alle riffen
waar het water eens
zo torenhoog
mijn adem van de lucht afsneed
langzaam
keer ik terug
naar alle alledaagse dingen
die ik toen in onbewust beleven
zo tergend draaglijk meed
-
de angst
zal altijd blijven
angst, voor angst
bang, om terug te keren
naar waar ik nooit
nooit meer
zou willen zijn
-
het is
die pijn
die mij alles
laat aanschouwen
het is
die angst
die mij wat meer
laat houden
genieten
van de dag
zoals die is
ik kijk, bezie
mijn vlinders
naar de zon
vliegen, dwarrelen
zonder enig klein gemis
tot het laatste sprankje licht
bij hen, in mij, verdwijnt
genieten, van dit leven
omdat dit anders
nooit meer kon
-
Anneke Bakker: | Donderdag, november 12, 2015 17:59 |
Dit gedicht raakt me heel diep John, ik lees hier uit dat je ernstig ziek bent geweest ? Geniet dan nu van alle kleine dingen die het leven nog veraangenamen. Ik wens je alle goeds John met hartelijke groet . Anneke |
|
christina: | Donderdag, november 12, 2015 17:47 |
na het lezen van je gedicht was ik even heel stil Liefs Christa |
|
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 12 november 2015 | ||
Thema's: |