Ooit...
Ik zie je in mijn dromen
en zo ben je al vaak voorbij gekomen
Je zit in mijn lijf, mijn hoofd en mijn hart
ook al leven wij ons leven ieder apart
Ik denk aan je elke dag
dat brengt me altijd een glimlach
Ik weet dat je bij me bent
maar zonder jou daar raak ik niet aan gewend
Liever zag ik je bij mij
wij samen zij aan zij
Helaas wordt dat 'm niet
en doet me veel verdriet
Maar misschien kom ik je tegen
ooit in een volgend leven
Kruisen wij onze wegen
en kunnen we elkaar alles geven
Reacties op dit gedicht
| Pbouwknegt : | Zondag, november 15, 2015 21:47 |
| Gemis en toch ook hoop | |
| Willem B. Tijssen: | Zondag, november 15, 2015 17:39 |
| Een diep spiritueel verlangen doet een wens met de kracht van de innerlijke energie gangen soms toch werkelijk worden. | |
| windwhisper: | Zondag, november 15, 2015 10:09 |
| ja vol emotie | |
| Anneke Bakker: | Zondag, november 15, 2015 09:12 |
| Pijnlijk mooi dit gemis onder woorden gebracht Mamke. lieve groet en mooie dag. Anneke |
|
