Dees aard
Dees aard
is er ergens op dees aard
een plek waar je kan dromen
dromen op een rustige plek
waar je wiegend dromen baart
waar gehuil niet harder is
dan het vallen van en speld
langzaam als een vallende pluim
waar blauwe lucht gewoon is
waar het ruisen van de bomen
de kogels overstemd
bommen zich openen als bloemenvaas
des mensen grimlach, glimlach wordt
en iedereen, iedereen begrijpt
kan dees aard een “Eden” worden
waar niemand wordt verjaagd
en liefde blijvend is
ela
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, november 17, 2015 09:43 |
| Ik ben bang dat ik niet meer zal meemaken dat alle mensen, ja alle mensen in vrede en liefde met elkaar kunnen leven, het gehuil overstemd klinkt te hard Ela. Ik wens jou een mooie dag . Anneke |
|
| Mamke: | Dinsdag, november 17, 2015 09:25 |
| Wauw, prachtig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2015 | ||
| Thema's: | ||