Tussen het witte linnen
tussen het witte linnen
ik was in de ban
van vorm en kleur
zij inviteerden mij
als hun penseel
mijn beitel bleek
te scherp en agressief
claimde teveel ruimte
in een brok graniet
bij het sierlijk
transparante van glas
was het de warmte die
ik niet onder controle had
ik wist altijd
al garen te spinnen
tussen het witte linnen
in mijn schildersatelier
de verf op het penseel
kleurde als een juweel
haar magisch licht gaf
de achtergrond gezicht
wij vormden een geheel
waarin mijn stem
verbaasd bleef zwijgen
door naar kunst te kijken
wil melker
18/11/2015
Reacties op dit gedicht
| H. Mariette: | Woensdag, november 18, 2015 22:06 |
| niet alles ligt voor de hand, maar eens je eenheid hebt gevormd kan je jezelf in al je puurheid uitdrukken... mooi Wil, lieve groet :) | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 18, 2015 18:56 |
| Tikfoutje moet 'Wil' zijn natuurlijk, sorry Anneke |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 18, 2015 10:21 |
| Toch heb je hier een mooi gaaf beeld weten te creëren Eil, beetje agressief hier en daar, maar dat is de vrijheid van de kunstenaar. Zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2015 | ||
| Thema's: | ||