Brievenplein
op het plein liggen brieven
iemand leest er één
zijn handen zie ik beven
bij een aantal woorden
zijn mond prevelt
wanneer de woorden komen
er zachtjes klinkt
het zijn bloemen die we moeten oogsten
ik mocht haar
ze dronk elke ochtend koffie
at een broodje
nu is ze één van de bloemen
op de oneindige rij met brieven
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, november 18, 2015 17:26 |
| Bijzonder mooi geschreven Wijnand. Een stilte bij het lezen. | |
| michris: | Woensdag, november 18, 2015 13:48 |
| Ja. Prachtig Wijnand | |
| Stroejaro: | Woensdag, november 18, 2015 12:54 |
| Intens, bijzonder geschreven. | |
| teun hoek: | Woensdag, november 18, 2015 09:59 |
| ingrijpende gebeurtenissen. h gr. th |
|
| Mamke: | Woensdag, november 18, 2015 08:33 |
| Slik, hier wordt je stil van... | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2015 | ||
| Thema's: | ||