Fotonen klonen
De boom ontdaan van blad
strekt de magere takken uit
hemelwaarts omhoog, veelarmig
tot rust gekomen in de nacht
een kleed van sterren aan
Jij wil niet horen van een maan
gevangen in de kale, schurende vlakken
alleen maar omdat jijzelf beweegt
verdwijnt, verschijnt, verdunt
verdicht op elk niveau van bestaan
strekt de magere takken uit
hemelwaarts omhoog, veelarmig
tot rust gekomen in de nacht
een kleed van sterren aan
Jij wil niet horen van een maan
gevangen in de kale, schurende vlakken
alleen maar omdat jijzelf beweegt
verdwijnt, verschijnt, verdunt
verdicht op elk niveau van bestaan
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, november 20, 2015 10:59 |
| mooi mooi | |
| Mamke: | Donderdag, november 19, 2015 08:50 |
| Mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2015 | ||
| Thema's: | ||