Snaren.
Snaren.
De snaren van veel
instrumenten
hebben een toonkleur met verschil
doch trillen in
één melodie saam
ontdaan van eigen modegril.
Een harmonie die
uit wil dragen
de schoonheid van het samenspel
zich mengend tot
Cathedrale ontlading
als uiting fraai en wonder wel.
Zo wil ik snaar
zijn in Uw wereld
die resoneert tot grootse eer
van almacht , liefde
en aanbidding
opgaand in ’t grootse van veel meer.
Levensconcert
van generaties
waarvan de klank als fluistering
zich voort wolkt
tot Uw wederkomen
ontsluiert dan ontluistering.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, november 21, 2015 18:01 |
| gelijkgestemd tezamen aan elkaar herkend maken zij geraakt hun aller mooist te vertonen melodie hans |
|
| Willem B. Tijssen: | Zaterdag, november 21, 2015 13:58 |
| De harp van koning David beroert in de psalmen van weleer in snaren en in klankkleur de glorie voor zijn Heer. | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, november 21, 2015 13:13 |
| Gevoelige snaar geraakt met dit gedicht Teun. Mooi weekend samen . Anneke |
|
| Mamke: | Zaterdag, november 21, 2015 10:36 |
| Prachtig vergelijk! En in helemaal in mijn straatje! Graag gelezen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2015 | ||
| Thema's: | ||