Opstandige golven
opstandige golven
ik spiegel me
in water met nog
een kleine rimpeling
het egaal geluk
kwam pas veel later
was in het
diepe gedoken
kwam proestend boven
met schrik en
de kou op mijn huid
leerde na jaren
rustig laveren
tussen opstandige golven
die mij met hun
massa’s bijna bedolven
tot jij verscheen
met ogen en lach
het water bedaarde
mij de spiegel liet zien
waarin geluk rimpelloos klaarde
wil melker
27/11/2015
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, november 27, 2015 10:53 |
| Blijf je spiegelinge in de bedaarde rimpelingen van de golven,en het geluk drijft met je mee, dat wens ik je van harte toe en een mooie rimpeloze dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, november 27, 2015 10:06 |
| hoe belangrijk de ander kan zijn in jouw bestaan. h. gr. th |
|
| ela: | Vrijdag, november 27, 2015 09:23 |
| De redder in nood, Laat de liefdesgolven over je heengaan ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2015 | ||
| Thema's: | ||