Geinspireerd door Boudewijn de Groot

Je zegt dat je ontevreden bent,
We zijn al niet anders gewend,
Als dat je ons verveelt met je geklaag.

Je zegt dat je het maar niks vindt,
Hoe de dingen tegenwoordig gaan,
Maar wat doe jij er zelf nou aan?

Je vindt het een grote last,
De wereld op je schouders,
Maar buigen doe je niet,
Omdat je liever barst.

Je hebt een hele grote bek,
Want iedereen moeten weten,
Dat jij er bent.

Maar ik vraag me wel eens af,
Wat is nou de ergste straf,
Jou te zijn, of de toehoorder,
Van al dat lasterpraat.

Vragen stel ik allang niet meer,
Ik wacht alleen nog af,
Tot de tak waar jij op zit,
Vakkundig is doorgezaagd.

Wie weet vlieg je weg,
Trek je de wijde wereld in,
En vindt de tevredenheid,
Waar je al zolang naar zocht.

Wat is nou toch je levenslied?