Kleurige geraniums, precies
gerangschikt vormen dromen
een verlichtend afdak, ik meen
dat kabouters daar leven, anders
omhoog kijken in sprookjesland
Het grijs vertakt novemberzicht
geesten der herinnering rusten
om vuur te ontbranden
zoals jij op het water sloeg
vlakke hand, zorgeloze zomer
druppels zee van geluk
de lach in je ogen nog groen
mijn handen om jouw gezicht
in uren durend herfst heimwee
en verlaten laat huilen
beloofde ik, ver van de ijle wereld
het huis met puntdak, drie katten
een sprookje vol ongeloof
verlaten doen we immer
tussentijds, uiteindelijk
zijn woorden van liefde
volkomen in herinnering
bewaart het diepe groen
geluk in je licht droeve ogen
Hans Winter: | Woensdag, december 23, 2015 18:02 |
werd advent verstild als je bent een blik in het groen dat je zoveel kan doen, heb je dan ook meegekregen dat heden ten dage de merel in een veel te late, of zou het vroeg zijn, die nog donkere morgen, engelenzang naar zijn metgezel ging vragen? groetje voor een echt wel kerst, hans |
|
september: | Zondag, november 29, 2015 20:06 |
dank jullie hartelijk voor de fijne reacties Liefs |
|
Pbouwknegt : | Zaterdag, november 28, 2015 20:54 |
Prachtig sprookje vol melancholisch ongeloof | |
Stroejaro: | Zaterdag, november 28, 2015 18:47 |
Weer heel erg mooi geschreven! | |
Allysson: | Zaterdag, november 28, 2015 18:10 |
Je schrijft echt goed. Graag gelezen. Liefs en fijn weekend | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, november 28, 2015 16:24 |
In het sprookje van herinneringen bloeien woorden van liefde tussen de geraniums. Heel mooi September en met bewondering gelezen. Fijn weekend wens ik je . Anneke |
|
teun hoek: | Zaterdag, november 28, 2015 15:41 |
een terugbeeld dat aanspreekt. h gr. th |
|
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 28 november 2015 | ||
Thema's: |