Mijn madelief
mijn madelief
ik pluk je niet
mijn madelief omdat
jij de kou trotseert en zo
het bloeiend leven eert
omring je
met mijn stevig gras
in samen peinzen hoe
lang en mooi de zomer was
als dadelijk
de eerste sneeuw gaat vallen
zullen vlokjes jou versieren
met hun schitterende kristallen
zullen wij onder
de witte deken duiken
schuilen voor de vorst en wind
tot de zon in warmte zal ontluiken
wil melker
30/11/2015
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Maandag, november 30, 2015 16:21 |
| onderdompeling in de natuur zonder loslating. een deken van liefde. h. gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, november 30, 2015 09:22 |
| Een fraai winters beeld schetjs je hier Wil met de madeliefjes, wil ze graag weer zien ontluiken. Mooie dag wens ik je . Anneke |
|
| Stroejaro: | Maandag, november 30, 2015 07:01 |
| Beeldend mooi verwoord. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2015 | ||
| Thema's: | ||