grote ogen staren een wereld in
met licht dat steeds verandert
beelden oplicht en laat stralen
dan weer schaduwen werpt
naar jouw open ogen
jij, die alles vangt op je netvlies
wikt en weegt, alles beschouwt
als nieuw of oud, een ziel alleen
in een wereld vol beweging
draaiend om je heen
zielsalleen, ben jij gevangene
van het licht en het ontbreken ervan
jij, die waarde hangt met je ogen
kleur vangt uit regenbogen
en weggeeft aan al het grijs
geen keuze, geen vrijheid
geen oordeel meer te vellen
nu alles anders is in jouw naam
is er geen kwaad of goed meer
als het licht steeds blijft veranderen
30-11-2015
september: | Vrijdag, december 04, 2015 20:25 |
Een heel sterk en mooi gedicht. Over de dagen heb ik het regelmatig herlezen. Schitterend! Liefs | |
wijnand.: | Dinsdag, december 01, 2015 20:06 |
sterk gedicht | |
Pbouwknegt : | Maandag, november 30, 2015 21:18 |
Goh, wat mooi | |
Auteur: Artifex | ||
Gecontroleerd door: Artifex | ||
Gepubliceerd op: 30 november 2015 | ||
Thema's: |