laatst sprak ik een man
zijn handen lagen op een boek
het dorp is oud mompelde hij
terwijl hij wat van vroeger gaf
ik bekeek zijn gezicht
waarop weemoed lag
de jaren zichtbaar waren
in zijn verweerde hand
met zijn knokige vingers
betaste hij mij
zei je bent een mooi schilderij
maar wees bevreesd voor de dag
wanneer de kwast zonder verf is
Willem B. Tijssen: | Maandag, december 07, 2015 17:46 |
Een oude wijsheid van de illusie van de schoonheid. fraai gedicht. |
|
Anneke Bakker: | Maandag, december 07, 2015 17:04 |
Heel bijzonder dit gedicht Wijnand en ook erg mooi. Veel succes en warme groet . Anneke |
|
Pbouwknegt : | Maandag, december 07, 2015 16:53 |
Apart schrijven. Vol beelden. Verf genoeg (nog). Groet, Peter | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, december 07, 2015 14:18 |
apart | |
Stroejaro: | Maandag, december 07, 2015 13:25 |
Bijzonder, fraai werk. | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: wijnand. | ||
Gepubliceerd op: 07 december 2015 | ||
Thema's: |