Huisje aan de kade
het huisje aan de kade
werd bewoond door man en vrouw
ze droegen de dagen met verve
en soms een beetje berouw
ze maakten poppen en kleden
een bord voor het kleine kind
waarop ze woorden schreven
en een zon tekenden boven haar hoofd
samen waren ze nog jaren
keuvelden dikwijls met elkaar
hadden het over een staking
of het trouw zijn met elkaar
jaren later kwam ik ze tegen
in de Herenstraat
waar ze een kind omarmde
die nimmer in hun leven had bestaan
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, december 10, 2015 18:52 |
| Heel mooi gedicht Wijnand. Een toon die het gevoel raakt. Liefs |
|
| Willem B. Tijssen: | Dinsdag, december 08, 2015 21:31 |
| Voor erkenning is het nooit te laat in een ouders kind relatie die te wensen overlaat. | |
| karinvangelder: | Dinsdag, december 08, 2015 11:09 |
| mooi Wijnand't voelt wat triest ofeen gekoesterde een kinderwens ? lieve groet x Karin |
|
| teun hoek: | Dinsdag, december 08, 2015 09:46 |
| en jij was dat kind ? mooi. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2015 | ||
| Thema's: | ||