Ten onderzeeduiker
Ik dook voor jou door zout
naar schatten van de zee
zag parels in oesters
want jij zwom met me mee.
Ik ging telkens ten onder
om naast jou te mogen varen,
trok het anker uit je ziel
om de bodem te besparen.
Alleen in het water
konden wij het maken
zo kwam ik heel dichtbij
maar kon ik je nooit raken.
naar schatten van de zee
zag parels in oesters
want jij zwom met me mee.
Ik ging telkens ten onder
om naast jou te mogen varen,
trok het anker uit je ziel
om de bodem te besparen.
Alleen in het water
konden wij het maken
zo kwam ik heel dichtbij
maar kon ik je nooit raken.
Reacties op dit gedicht
| mima: | Woensdag, december 16, 2015 11:40 |
| De teleurstelling is aan t eind erg voelbaar....heel goed verwoord. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Looortje |  
|
|
| Gecontroleerd door: Looortje | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2015 | ||
| Thema's: | ||