even gluren of roepen
de boom is opgetuigd
kerstmis nadert
lichtjes en kaarsjes
verspreiden warmte en licht
weemoedigheid viert hoogtij
omringt met een waas van gemis
de deur naar toen is weg
en komt nimmer weer
wou nog wel een keertje
even gluren door de ramen
of roepen hallo ik ben het
ruiken aan de geur van vroeger
een cake in de oven
stoofperen op het petroliestelletje
de voorbereidingen voor het eten
en de braadpan op het vuur
maar moet het doen met mijn gedachten
hoe het thuis met kerstmis was
heel gewoon maar zo warm onder
moeders vleugels en bij vaders haard
christa
Reacties op dit gedicht
| Sweet love: | Zondag, december 20, 2015 22:53 |
| Ben er even stil van geworden. Prachtig. | |
| teun hoek: | Donderdag, december 17, 2015 15:44 |
| vanuit de herinnering zelf de sfeer creeren die op haar beurt weer het bovenstaande oproept. h gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, december 17, 2015 15:42 |
| Heerlijkheid Christina om zó terug te kunnen denken aan die fijne herinneringen, koester ze. Ik wens je hele mooie feestdagen en alle goeds voor het nieuwe jaar. Lieve groeten, Anneke |
|
| michris: | Donderdag, december 17, 2015 14:59 |
| Ja, zo was het toen. In onze herinnering gaat het nooit meer weg. | |
| wijnand.: | Donderdag, december 17, 2015 12:57 |
| de kerst nadert en het is voorjaar buiten | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, december 17, 2015 12:16 |
| ja mooi | |
| Mamke: | Donderdag, december 17, 2015 10:49 |
| Mooie herinneringen! Ik zie het helemaal voor me... | |
| karinvangelder: | Donderdag, december 17, 2015 10:38 |
| zo mooi verwoord Christa ! ieder jaar weer die vraag wanneer zal er ware vrede op aarde zijn ? ik wens jou vredige Kerstdagen en een voorspoedig 2016 ! liefs x Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2015 | ||
| Thema's: | ||