Voorbij
de wind nam ze mee
ooit strooide ik rozenblaadjes
de geuren alom verspreid
rozen hebben scherpe doornen
hoe pijnlijk voelt de realiteit
rode gele of de witte rozen
kleurig als een schilderspalet
elk blaadje heeft charme
nauwkeurig met zorg uitgezet
leven is gelijk een rozenblad
kwetsbaar gevoelig en heel teer
kleur verdwijnt maar stekels
zijn pijnlijk met veel harte zeer
al wat met liefde gestrooid was
waaide weg naar niemandsland
‘n hart is gelijk het rozenblad
weggespoeld als een hoop zand
Karin
september: | Zaterdag, december 19, 2015 22:24 |
Heel mooi Karin, je schrijven raakte me en weer bij het herlezen van het prachtige gedicht. Liefs | |
Werner S: | Zaterdag, december 19, 2015 20:50 |
pracht van een dicht met emoties gelzn | |
Anneke Bakker: | Donderdag, december 17, 2015 15:57 |
Ik zie de rozenblaadjes dwarrelen tussen de sterren Karin, nog steeds straalt er liefde en de doorntjes neem ik op de koop toe. Dit heb je weer heel mooi gebracht en heb het graag gelezen. Lieve knufff. Anneke |
|
teun hoek: | Donderdag, december 17, 2015 15:35 |
liefde gestrooid als rozenblad spoelt nooit weg , maar blijft h. gr. th |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, december 17, 2015 14:14 |
een sterk schrijven | |
christina: | Donderdag, december 17, 2015 13:12 |
recht uit het hart geschreven ja rozen ze zijn zo mooi maar o wee die scherpe doorns wat kunnen die steken en dan maakt de geur en schoonheid het weer goed je blijft er niet over uitgesproken ..prachtig gedicht dikke kusss |
|
wijnand.: | Donderdag, december 17, 2015 12:56 |
wow Karin dit raakt me | |
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: karinvangelder | ||
Gepubliceerd op: 17 december 2015 | ||
Thema's: |