Van dood hout
van dood hout
ik zag takken breken
wist ze van dood hout
vluchtend voor de wind
die ze jaren wiegde
in het groen als kind
nog weerspanden zij
al buitelend zijn kracht
caprioolden op de vlagen
maar grondden roemloos
tussen het gevallen blad
waar klein grut
zijn onzichtbare bestaan
krioelde in het donker van
de nacht en volle maan
om blad en takken af te breken
tot elementen voor nieuw leven
wil melker
26/12/2015
Reacties op dit gedicht
| Willem B. Tijssen: | Zaterdag, december 26, 2015 19:32 |
| Uit elementen tot elementen herrijst het leven in de natuur. | |
| M-Rose: | Zaterdag, december 26, 2015 16:37 |
| het hart bewaard de vrije vogelvluchten | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, december 26, 2015 11:28 |
| De natuur is nu in rust Wil en maakt zich weer klaar voor de nieuwe lente. Mooi gedicht lees ik en wens je een fijne dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, december 26, 2015 10:22 |
| inspirerend mooi. gedragen leven. Zoals Kerst opnieuw wiegt. h. gr. th |
|
| ela: | Zaterdag, december 26, 2015 09:13 |
| Alles valt of knielt voor de dood, is de wind de dader, dan noemt men het ongeluk ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2015 | ||
| Thema's: | ||