ze gunt mij die rust
ze gunt mij die rust
ze luistert naar de golven
we worden door emoties bedolven
die aankomen tot de kust
we zullen niet van elkaar profiteren
zo zal onze liefde hier op aarde regeren
we gaan door met zen twee
we stappen met onze voeten door de golven van de zee
met afdrukken in het zand
waar onze voeten worden in beland
wij die van elkaar verlangen
deze liefde is niet te vervangen
ze luistert naar de golven
we worden door emoties bedolven
die aankomen tot de kust
we zullen niet van elkaar profiteren
zo zal onze liefde hier op aarde regeren
we gaan door met zen twee
we stappen met onze voeten door de golven van de zee
met afdrukken in het zand
waar onze voeten worden in beland
wij die van elkaar verlangen
deze liefde is niet te vervangen
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Dinsdag, december 29, 2015 07:42 |
| Mooi hoor! | |
| Pascal Janssen: | Maandag, december 28, 2015 22:48 |
| Das een mooie liefde zeg, Werner! Geniet! Greetzzz Pasje |
|
| september: | Maandag, december 28, 2015 22:27 |
| Prachtige liefde die rust gunt En een mooi geschreven gedicht. Liefs |
|
