uit donkere plooien
ik heb
het bos ontkleed
zijn bladerjassen uitgedaan
alle spinrag
is verdwenen
naakt komt het voor mij staan
ongenadig hakt het licht
de laatste spaanders
uit donkere plooien
verwaait wind
lichte varens en de
stilte van het beschutte ven
de open plek
is kaal bij volle maan
wat heksenhout is blijven staan
troosteloos steken
stammen hoog in de lucht
ook hier is de mystiek gevlucht
wil melker
29/12/2015
Pascal Janssen: | Dinsdag, december 29, 2015 21:50 |
Je hebt de gevluchte mystiek toch nog weten te vangen in woorden, Wil. Heel mooi weer. Graag gelezen. Greetzzz Pasje |
|
Mamke: | Dinsdag, december 29, 2015 16:31 |
Prachtig! | |
teun hoek: | Dinsdag, december 29, 2015 12:34 |
juist in die sfeer de witte wieven die glijden langs 't verlaten oord. Mooi beeld Wil.....mogelijk wacht ons nog rijp en sneeuw. teun |
|
ela: | Dinsdag, december 29, 2015 09:18 |
Prachtige bewoording, gelukkig is het vooruitzicht de nieuwe kleurschakering die ons weer gelukkig zal maken. ela |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, december 29, 2015 09:04 |
Heel fraai in geplooide woorden de naakte waarheid uitgekleed, het mystieke gevoel van herfst en winter. Zonnige groet en mooie dag Wil. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 29 december 2015 | ||
Thema's: |