De zon bedriegt
De zon bedriegt
het licht in haar ogen
scheen lichtgroen
net als de tuin
waar ik haar zag
haar kleedje kleurde smaragd
voetjes verzonken in het mos
ze stond doodstil
was het echt of een visioen
ik wou haar aanspreken
maar durfde het niet
misschien verdween ze wel
ik voelde de warmte van de late zon
een wolk brak de lichtstraal
ik kneep even mijn ogen dicht
toen de zon weer scheen
was ze weg,mijn droom aan diggelen
ela
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Dinsdag, december 29, 2015 21:53 |
| Dromen komen en gaan, je hebt het tenminste mooi in woorden gevangen. Greetzzz Pasje |
|
| teun hoek: | Dinsdag, december 29, 2015 12:36 |
| maar de droom gaf voldoening toch. h. gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2015 | ||
| Thema's: | ||