Mijn nichtje
Lieve Tata,
Je bent pas 25 en zo gebroken en verloren,
Gebeurtenissen vliegen aan je voorbij die eigenlijk niet horen
Je vader, zo jong te moeten missen,
Hoe jij je voelt kan ik alleen naar gissen.
En dan, als een donder bij heldere hemel wordt ook je moeder je ontnomen,
Vraag je je af waarom het zover heeft moeten komen.
Hoe gebroken is je hart als je alleen voelt,
Wanneer je met emoties wordt overspoelt.
Maar in de donkere dagen vol onmacht,
Weet dan dat ze over je waken, put daaruit je kracht.
Lief lief nichtje,
wanneer, waarom, hoe laat en waar dan ook.....ik zal er voor je zijn,
Zal ik naar je luisteren, je troosten en delen we de pijn.
Je Ome Timo xxx
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: timodean |  
|
|
| Gecontroleerd door: timodean | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2015 | ||
| Thema's: | ||