Lieve Karin,
Ik ben hier zojuist nog eens de gedichtjes van de
laatste dagen komen lezen.
Tot mijn verbijstering stelde ik vast dat je van ons
bent heengegaan.
Er bekroop mij een wrang, knagend gevoel.
Onbegrip, onbehagen en opstandigheid.
Je kon zo mooi gedichten schrijven, vol levenswijsheid.
Wat een gemis.
Mijn sloom verstand echter liet me inzien dat die nare
gevoelens enkel kwamen, doordat ik meer met mezelf
bezig was dan met u.
Sorry daarvoor.
Ik heb de knop nu volledig omgedraaid en ik kan nu in
alle eerlijkheid zeggen dat ik samen met u blij ben met
uw heengaan.
Ik weet dat je nu schittert bij de God.
Een leven zonder zorgen en zonder pijn in eeuwige
gelukzaligheid.
Het is daar waarschijnlijk oneindig keer beter dan
datgene wat we er ons hier van kunnen voorstellen.
Jij kunt nu volop genieten van uw hemels paradijs.
Mijn gelukwensen. Je hebt het verdiend.
Nog vele lieve groeten.
Daaaaaaag…..Gelukzak