Ik moet je wat vertellen.
Ik ben niet meer de persoon
die ik ooit ben geweest. Ik had
duizelingen en een zwaar gevoel
op mijn maag. Maar met jou in
mijn hart krijg ik meer dan ik vraag.
Ik moet je wat vertellen
van tussen de planeten en de sterren.
Ik ben de persoon die de toekomst
het meeste mist, die tussen de sterrenbeelden
onwetend blijft van hetgeen deze voor hem beslist.
Deze toekomst zonder jou doet nog het meeste
pijn, omdat het een leven zonder jou moet zijn.
Ik moet je wat vertellen
met herinneringen aan jou in mijn hoofd.
Het vuur van vroeger smeult nog zachtjes;
ik houd het hart waarin ik heb geloofd.
Met mijn denken wil ik jouw leven niet
verstoren. Ondeelbaar maakt het deel uit
van die stem, waarvan alleen ik de waarden ken.
Eens zul je het weten.
Eens zul je het horen.
Als ik denk, denk ik gauw,
dat het toekomst heeft
waarop ik dagelijks vertrouw.