De rust keert weder
De rust keert weder
Ruimte terug gekregen
Vertrek ten lange leste
Vrij om rond te bewegen
Niets kan dat nu verpesten
Ben te goed geweest
Liet me steeds niet gelden
Het krenkte me het meest
Als anderen dat vertelden
Het zit toch in mijn aard
Om te vertrouwen en geloven
En dat gaat dan ook gepaard
Met hulpvaardigheid beloven
Een man van mijn woord
Brede schouders om te dragen
Wat dierbaren soms stoort
Als iemand daaraan loopt te knagen
Toch komt alles weer goed
Mijn visie om rust te bewaren
Want bij alles wat je doet
Kun je het beste op jezelf varen
Pasje 4-1-2016
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Woensdag, januari 06, 2016 16:14 |
| al doende leer je niet alles te geloven wat je voorgeschoteld krijgt... herkenbaar |
|
| Artifex: | Dinsdag, januari 05, 2016 20:56 |
| Eerst op jezelf, daarna op anderen. Mooi gezegd. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pascal Janssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||