Je bladerde bleek
je bladerde bleek
het was al
een klein wonder
dat jij groeide
zag hoe je steel
zich kromde in een
voortdurend verwonden
je bladerde bleek
op een plaats uit de zon
zonder koesterend licht
bijna niemand wist
hoe eenzaam je oogde
in het mat witte gezicht
toch knopte je
na doorgestane ellende
bloeide plotseling voluit
met warme kleuren die
vol tederheid spraken over
je leven dat even de hemel raakte
wil melker
06/01/2016
Reacties op dit gedicht
| Elfjes Ster : | Zaterdag, augustus 06, 2016 23:55 |
| Prachtig neergezet.. Al lijkt het niet te lukken er is altijd iets om de dag te plukken.. Groetjes, Elfjes Ster |
|
| Pascal Janssen: | Woensdag, januari 06, 2016 21:13 |
| Alles heeft een schaduwzijde... Maar ook in de schaduw kun je geliefd zijn. Greetzzz Pasje |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, januari 06, 2016 10:38 |
| een doorzettertje dus heel mooi neergezet fijne dag Wil wr |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, januari 06, 2016 10:10 |
| Ontroerend en heftig tegelijk Wil, zo zie je dat op een puinhoop toch een fraaie bloem kan bloeien. Fijne dag wens ik je . Anneke |
|
| Mamke: | Woensdag, januari 06, 2016 09:35 |
| Als je het maar ziet..... Prachtig! | |
| ela: | Woensdag, januari 06, 2016 09:27 |
| Zeer innig en mooi gedicht. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||