Wispelturige Inslag

Toen alles voor even bevroor in tijd, lust de overhand nam en belofte deed smelten
Toen, ja toen was het dat wij ons thuis vonden in elkaar
Zoals bij elke verslaving komt de terugslag later
In jouw ogen zie ik puinhopen en rokende vuilnisbelten
Je spreekt zwarte woorden en ze vallen me zwaar
Jij zoekt grenzen op in jezelf en in mij
Steeds weer neem ik me voor om ermee te stoppen
Maar verander jij in een sprookjesprins wanneer ik met je vrij
Een getroubleerde prins met een uiterst wispelturige inslag
De chaos in je huis weerspiegelt jouw binnenkant
Ik zie je op een manier waarop ik je nooit eerder zag
Spiegeltje spiegeltje, wie is de mooiste van het land?
Sprookjesprinsen proberen geen heroïne en zuipen zich niet klem
Bij mensen echter ligt dat anders, die kunnen problemen hebben
Dan zien zij maar een oplossing, en hebben geen rem
Spijt komt later, als de nevelen zijn opgetrokken en je hoofd aanvoelt als een baksteen
Zo vaak al zag ik jou liggen op de bodem van deze diepzwarte put
Maar nooit laat ik je alleen

Ik hou van je.......

Geschreven door

WitteFee

Reacties op dit gedicht

WitteFee vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Pascal Janssen:	Woensdag, januari 06, 2016 21:26
Wel aan jezlf blijven denken! Wat een zware tijden moeten dat zijn. Sterkte en greetzzz Pasje

teun hoek:	Woensdag, januari 06, 2016 12:29
Sterkte in deze strijd. th

wervelende regenboog:	Woensdag, januari 06, 2016 11:59
zolang je er zelf niet aan onderdoor gaat.... goed neergezet h.gr.wr wr

Over dit gedicht

Auteur: WitteFee
Gecontroleerd door: de redactie
Gepubliceerd op: 06 januari 2016
Thema's: [Verslaving] [Liefde] [Leven]