2015-2016
2015 wuifde ik uit met een traan,
van al het verdriet die werd aangedaan.
Terroristische aanslagen,
die wij met afschuw op de media zagen.
Ik zal proberen niet meer achterom te kijken,
dan zie ik toch maar overal lijken.
Gehersenspoeld en gedwongen,
hun hart in haat gewrongen,
jonge mensen uit hun milieu gesleurd,
hun familie door emoties verscheurd.
2016 daar kijk ik naar de toekomst.
Waar ligt het geluk van de aankomst,
een licht in de duisternis,
zonder spleetjes of een nis.
Hopelijk wordt nu de weg een rechte lijn
zonder ellende en pijn.
Met rust en vrede
Breng alle mensen tot rede.
Claire Vanfleteren ©