Moed
Moed
de bodem doet haar schrikken
alsof haar hoofd leeg was
met rond haar een muur
van steen en staal
hier op de bodem was niets
het was enorm groot
een leegte onoverzichtelijk
net als in haar hoofd
de leegte leek eeuwig
al vond ze wat oneffenheden
die iets oproepen in haar
was er dan toch nog leven
hier op de bodem daagde het
hoe diep je ook vallen zou
er was altijd een uitweg
met wat hulp en veel moed
ela
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||