Alles...
Alles schud zodanig hard
als met gesloten ogen
zachtjes harde hoofden
in watten worden neer gelegd.
Alles draaid in ledig rond
als wat met beschreven
woorden dronken word,
alles...
Dansend dubbel tongig
slingerend in
bed gedonderd.
Rot maar op,
tot morgen...
Ik hou van jou.
Reacties op dit gedicht
| onkruyd: | Zaterdag, januari 09, 2016 12:33 |
| Idd de oneindige twee strijd tussen het doen en laten. Fictief trouwens, al moet ik met enige eerlijkheid zeggen dat ik er wel gevoelig voor ben... | |
| teun hoek: | Zaterdag, januari 09, 2016 12:23 |
| de trieste oogst van het verslaafde. Moeilijk daaruit terug te komen. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: onkruyd | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||