Stille weemoed
stille weemoed
ik wist
dat de kou
weer zou komen
zag de ganzen
op hun vlucht
in je ogen dromen
met stille weemoed
vlogen wij mee naar
het zuiden langs de zee
je was iets kwijt
lachte in berusting
ik voelde vage spijt
de wereld was
intens verlokkelijk
met opgefokte haast
wij werden opgeslokt
alleen in de vakanties
was rust altijd de baas
wil melker
10/01/2016
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Zondag, januari 10, 2016 21:06 |
| Erg herkenbaar Wil... dat de rust er alleen in vakanties was. Mooi geschreven. Greetzzz Pasje |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, januari 10, 2016 09:54 |
| Rust is de baas en de basis voor een fijne vakantie, we kijken er weer naar uit. De zon schijnt al, fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||