Winter……
Wonderland !
Alles toont wit.
Een wonderlandschap.
witte kristallen bedekken wat was
een duinlandschap
met veel facetten.
de zon bestraalt ’t gedaalde glas.
Haar roze stralen
glijden betoverend
over de vlakte, bedekte boom.
Een sprookje
dat zich sfeervol opent
verstild sta ik met grote schroom.
Leven ontdek ik
in haar maagd ‘heid
een woelmuis trok haar fijne spoor
klein onderdeel
in al die grootsheid
zelfs dit détail gaat niet teloor.
Wat reeënprinten
doen beseffen
dat in dit plotse wonderland
het leven voortgaat
zoals gist’ren
daar onder schuilt haar levensband.
Ontroer ik van
dit wonderschone
wit rein betoverde gebied.
Totaal veranderd
verstild en stralend
drink het vol in en ik geniet.
Th.