met een zachte kus
streelt
het maanlicht
haar ogen
ze vlijt zich neer
laat zich dragen
in de armen
van
Morpheus
zet voorzichtig haar voetstappen
in
Droomland
ze kent daar elke fluistering
van de tranen die ze ooit huilde
ontstond daar
haar eigen rivier
waar ze zich in baadt
wijl het zachte maanlicht
haar ogen kust
vlijt zij zich neer
Willem B. Tijssen: | Vrijdag, januari 15, 2016 17:34 |
Heel apart. | |
Pascal Janssen: | Vrijdag, januari 15, 2016 16:54 |
Prachtig ge- en omschreven. Greetzzz Pasje |
|
wervelende regenboog: | Vrijdag, januari 15, 2016 13:31 |
heerlijk sfeertje roep je op! | |
westland: | Vrijdag, januari 15, 2016 12:28 |
wat een mooi schrijven Cobie | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, januari 15, 2016 10:40 |
tjonge jacoba!! wat heb ik jouw schrijvn toch gemist |
|
Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 15, 2016 10:01 |
Slapen en leven in die droomwereld, geef de maan als dank een knipoogje Cobie . Lieflijk mooi gedicht, ik wens je een fijne dag. Anneke |
|
teun hoek: | Vrijdag, januari 15, 2016 09:36 |
een prachtig droomland .h. gr. th | |
Mamke: | Vrijdag, januari 15, 2016 08:44 |
Wauw, prachtig! | |
wil melker: | Vrijdag, januari 15, 2016 07:44 |
Cobie, een heerlijk vroege vogelbad in maanlichtwater.. Voor een sprookjesachtig begin van een nieuwe dag.. Liefs, wil |
|
Auteur: windwhisper | ||
Gecontroleerd door: windwhisper | ||
Gepubliceerd op: 15 januari 2016 | ||
Thema's: |