Onherkenbaar zelfportret
Een treurig,
onherkenbaar zelfportret.
Zo goed en lijkend, alles klopt.
Tot in het kleinste nageschilderd.
Zo nauwkeurig, elk detail.
Echt niet van echt te onderscheiden.
Zo geweldig en toch lijkt het.
Sneu genoeg, alsof zijn eigen
zelf portret... Zichzelf niet,
in hem herkend.
Reacties op dit gedicht
| John Kroos: | Zondag, februari 07, 2016 14:20 |
| Je wordt beter en beter.. Mooi verwoord en knap geschreven. Graag gelezen, John |
|
| Pascal Janssen: | Vrijdag, januari 15, 2016 17:59 |
| Triest... Greetzzz Pasje |
|
| Mamke: | Vrijdag, januari 15, 2016 16:51 |
| Alsof 't een vreemde is... Droevig gedicht... | |
Over dit gedicht
| Auteur: onkruyd | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||