trots over het hoofd
de juiste richting in een kans sturen
verlichting in een dans van vuren
ik hou mij gevangen en ben verstrooid
van kansen die ik zelf heb vergooid
ik zie wel hoe de dag zal verlopen
met een gebedje vol met hopen
meer verlangen van een genot dat mij bevrijdt
geen droevige blik dat vol zit met spijt
hoe het is om een vrolijke blik te tonen aan mensen
duizend en één wensen
die ik graag aan de wereld wil schenken
ik zal hier wel iets uit bedenken
een opgesloten ziel die niet meer de zon rijkt
als een rots die vast zit onder een steen die mijn graf bereikt
wrijf mijn trots over het hoofd
die ring word nu nog beroofd
verlichting in een dans van vuren
ik hou mij gevangen en ben verstrooid
van kansen die ik zelf heb vergooid
ik zie wel hoe de dag zal verlopen
met een gebedje vol met hopen
meer verlangen van een genot dat mij bevrijdt
geen droevige blik dat vol zit met spijt
hoe het is om een vrolijke blik te tonen aan mensen
duizend en één wensen
die ik graag aan de wereld wil schenken
ik zal hier wel iets uit bedenken
een opgesloten ziel die niet meer de zon rijkt
als een rots die vast zit onder een steen die mijn graf bereikt
wrijf mijn trots over het hoofd
die ring word nu nog beroofd
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Zaterdag, januari 16, 2016 12:27 |
| Succes met de verandering, je hebt het in elk geval in gang gezet! Greetzzz Pasje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||