Zijn
In het diepste mij
Kom er niet genoeg
Vaak is de weg
Er naar toe
Kwijt
En juist als ik
De weg echt kwijt ben
Vind ik die weg altijd
Makkelijker
Ben ik wel
Wie ik denk te zijn
Die momenten gevonden
In spiegels
Herkennen
Van klaarheid
Die stookt
In je zijn
Ben ik wel
Wie ik ben
Of slechts die
Ik behoor
Te zijn
Kom er niet genoeg
Vaak is de weg
Er naar toe
Kwijt
En juist als ik
De weg echt kwijt ben
Vind ik die weg altijd
Makkelijker
Ben ik wel
Wie ik denk te zijn
Die momenten gevonden
In spiegels
Herkennen
Van klaarheid
Die stookt
In je zijn
Ben ik wel
Wie ik ben
Of slechts die
Ik behoor
Te zijn
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, januari 17, 2016 13:14 |
| Schitterend gedicht over het zijn Inzichtelijk mooi |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, januari 16, 2016 18:21 |
| tjonge | |
| teun hoek: | Zaterdag, januari 16, 2016 16:37 |
| als je bent wie je behoort te zijn heb je het ver geschopt toch. h gr. th | |
| Mamke: | Zaterdag, januari 16, 2016 16:37 |
| Wauw, wat een zelfkennis! Wel herkenbaar overigens... | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 16, 2016 16:27 |
| Wat je denkt te zijn is een druppl schijn, wat je bent is meer, oceanenvol méér. Mooi weekend Peter. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pbouwknegt | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||