De zin van het leven...
Wat is nog de zin van het leven,
als iedereen je heeft verlaten,
als je geen liefde meer mag geven
en er niets meer valt te praten?
Wat is nog de zin van het bestaan,
als de eenzaamheid je ontzielt,
de pijn omdat iedereen is gegaan,
de mensen waar je zoveel van hield.
Wat is nog de zin van het leven,
als er niemand meer is die om je geeft,
als niemand meer je aandacht wilt geven
als het is alsof je al niet meer leeft.
Wat is nog de zin van het bestaan,
als het stilzwijgen boekdelen spreekt,
als de tranen blijven gaan
omdat je hart voortdurend breekt...
Reacties op dit gedicht
| Markemans: | Dinsdag, november 08, 2016 21:14 |
| Trek niet te snel conclusies Frans. Wat jij denkt verloren te zijn kan in een oogwenk weer terugkeren. Heb geloof hoop en liefde. | |
| Aquarel: | Woensdag, januari 20, 2016 23:26 |
| Wanneer zovele geliefde mensen uit je leven zijn verdwenen lijkt het leven zinloos te zijn. Wanneer je kracht in jezelf vindt en hoop en moed om door te leven, en je open durft te stellen, komt de zin terug. Dat geloof ik. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| Pascal Janssen: | Maandag, januari 18, 2016 19:26 |
| De zin van het leven haal je niet uit anderen, maar uit jezelf. Alleen dan kunnen anderen er iets aan toevoegen. sterkte en greetzzz Pasje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frans07 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||