Opengevouwen hand
Daarin een kwetsbaar korreltje
Ooit beschermd
Zoals het laatste beetje verdraagzaamheid
in een gezandstraalde wereld
Elk moment kan het worden weggeblazen door een boze wind
Zonder dat we het merken
En dan is het echt onvindbaar
Opgegaan in de massa
Verdwenen
Voorbij
De tolerantie,
bedolven onder een dikke deken van zand
Aquarel: | Woensdag, januari 20, 2016 23:15 |
Heel mooi. Liefs, Aquarel |
|
Pascal Janssen: | Maandag, januari 18, 2016 19:53 |
Prachtig! graag gelezen, een zandpareltje greetzzz Pasje |
|
Stroejaro: | Maandag, januari 18, 2016 17:56 |
Dank voor jullie fijne reacties. | |
Willem B. Tijssen: | Maandag, januari 18, 2016 17:31 |
Kwetsbaarheid heeft een bestaan zolang het over rolletjes kan gaan. mooi gedicht. |
|
liesjequilt: | Maandag, januari 18, 2016 14:49 |
Heel mooi, iedereen vindt het eng om dat zandkorreltje op te rapen. gr. Liesbeth | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, januari 18, 2016 11:42 |
en de winnaar is?????? | |
Stroejaro: | Maandag, januari 18, 2016 11:24 |
Dank voor jullie mooie reacties! | |
wervelende regenboog: | Maandag, januari 18, 2016 11:11 |
heel goed! | |
windwhisper: | Maandag, januari 18, 2016 11:08 |
succes met dit mooie schrijven |
|
ela: | Maandag, januari 18, 2016 09:18 |
Mooi ela |
|
teun hoek: | Maandag, januari 18, 2016 09:05 |
mooi th | |
Auteur: Stroejaro | ||
Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
Gepubliceerd op: 18 januari 2016 | ||
Thema's: |