Laten we onze kinderen verdraagzaamheid leren
en er al heel vroeg aan beginnen
dan herkennen ze vaak al heel jong
eenzaamheid, verdriet en al dat soort dingen.
waar gebeurd.
Kleine Greet zit voor ,t raam
ze zit stil te dromen
ze kijkt naar buiten en ze ziet
kinderen aankomen lopen.
Ze rijdt haar stoel een stukje terug
ze wil zich niet opdringen
haar tranen maken op haar schoot
grote verdriet kringen.
Ze zou zo graag ook spelen gaan
dat kinderen haar eens vragen
ze is een rolstoelrijdster dus
verdraagzaamheid heeft ze leren dragen.
Aquarel: | Woensdag, januari 20, 2016 23:11 |
Zo is het voor velen, Janny. Goed geschreven. Liefs, Aquarel |
|
Willem B. Tijssen: | Maandag, januari 18, 2016 21:56 |
een schrijnende werkelijkheid vroeger en ook weer vandaag. | |
Pascal Janssen: | Maandag, januari 18, 2016 20:10 |
Mooi Janny! Hopelijk heeft Greet geleerd om juist naar voren te rijden inmiddels. Greetzzz Pasje |
|
kimmytje: | Maandag, januari 18, 2016 16:47 |
Wat heb je dit triest maar mooi gebracht Janny, Chapeau! Liefs Kimmy |
|
teun hoek: | Maandag, januari 18, 2016 16:24 |
janny zie dit niet als verdraagzaamheid. Meer berusting in een heel moeilijke situatie. h. gr. teun | |
wervelende regenboog: | Maandag, januari 18, 2016 15:50 |
als kinderen het niet leren staan ze er niet bij stil inderdaad de taak van de ouders... |
|
liesjequilt: | Maandag, januari 18, 2016 14:44 |
Het is vaak zo dichtbij, mooi Janny | |
Mamke: | Maandag, januari 18, 2016 11:55 |
Hier moet ik echt van slikken. Zo droevig! Ken zelf ook een gehandicapt buurmeisje die ook erg eenzaam is en geen vriendinnen heeft maar zo moedig in het leven staat... | |
windwhisper: | Maandag, januari 18, 2016 11:54 |
succes, een dapper schrijven |
|
Stroejaro: | Maandag, januari 18, 2016 11:47 |
Aangrijpend schrijven, knap verwoord en graag gelezen. | |
Auteur: Janny Scheybeler de Jonge | ||
Gecontroleerd door: Janny Scheybeler de Jonge | ||
Gepubliceerd op: 18 januari 2016 | ||
Thema's: |