Vos (Wad)
ik was een mooie kerel van het wad
die aardappelen en knollen verslond
en opkeek naar de pastoor die verstond
waar ik des ochtends nederig voor bad
ik hield van haar op deze najaarsdag
toen zij kastanjes haalde uit het bos
zich bezig hield met de geschoten vos
die zij de afgelopen weken zag
ze kleurde hem in op het papieren doek
waar ze hem van een likje verf voorzag
het daarna voorzichtig plaatste in een hoek
wat hield ze van de wadden en het kind
die tussen een aantal emmertjes lag
en sprak er is niemand die mij hier vind
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Dinsdag, januari 19, 2016 19:05 |
| Als een schitterende treurwilg! Greetzzz Pasje |
|
| teun hoek: | Dinsdag, januari 19, 2016 11:15 |
| intens. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 19, 2016 10:46 |
| tjonge! | |
| Willem B. Tijssen: | Dinsdag, januari 19, 2016 10:04 |
| Een ontroerende herinnering aan een jeugdvriendin. | |
| Mamke: | Dinsdag, januari 19, 2016 09:58 |
| Echt prachtig! | |
| windwhisper: | Dinsdag, januari 19, 2016 09:28 |
| er staan tranen in mijn ogen, ik las, herlas en nu weer | |
| ela: | Dinsdag, januari 19, 2016 08:53 |
| Mooi, maar treurig. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||