Minotauros herinnert
Takken en bladeren donkerder
dichter bij de stam en achter
de wolken een afnemende maan
Een bol garen wordt opgerold
een hemel met sterren bezaaid
vermoeden van nog meer planeten
Jij en ik staan op een open plek
rondom een grens van eikenbomen
jouw koude hand vindt warmte
dichter bij de stam en achter
de wolken een afnemende maan
Een bol garen wordt opgerold
een hemel met sterren bezaaid
vermoeden van nog meer planeten
Jij en ik staan op een open plek
rondom een grens van eikenbomen
jouw koude hand vindt warmte
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Vrijdag, januari 22, 2016 16:06 |
| Mooie herinnering! Greetzzz Pasje |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, januari 22, 2016 14:01 |
| wow! | |
| Mamke: | Vrijdag, januari 22, 2016 09:02 |
| Dit gedicht ontlokt aan mij een zucht.... Mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||